Dat Ik kwetsbaar ben

                           Ben ik een psychiatrische patiënt                             
Of dat je me niet kent    
Zo als ik eigenlijk ben

Eerlijk waar
Ik ben psychisch kwetsbaar
Ik zit verscholen achter een muur van angst
In een harnas van schaamte

Ik durf niet laten zien wie ik eigenlijk ben
Ik durf me niet bloot te geven
Angst om gekwetst te worden
In mijn onschuldige eerlijkheid

Achter mijn verdriet
Waardoor je me niet ziet
Mijn smart in mijn hart
De pijn in mijn zijn

Ik ben heel gevoelig
Het is puur mijn natuur
Angst van die kilheid en afstandelijkheid
Al die rationaliteit
Er geen plaats meer is voor emotionaliteit

Angst voor simpele woorden
Die als vlijmscherpe messen in mijn ziel steken
Die mijn hart laat breken
Dat men mij niet kan begrijpen

Vind je mij eigenaardig?
Ken je mij wel in mijn eigenheid?
Zie je mijn aardigheid achter mijn eigenaardigheid?

Vind je me kinderachtig?
Of zie je mijn eerlijke kinderlijkheid?

Waarheid achter kwetsbaarheid
Jezelf niet meer kent in je eerlijke zijn.
Hierdoor elkaar niet meer kent

Je leeft in eenzaamheid
Je de eenheid niet meer kent
Van de verbondenheid van het samen zijn

Deze maatschappij is hard
Waarin geen plaats is voor het hart
Daarom ben ik zo kwetsbaar.
Als ik me zou durven laten zien zoals ik ben
Word ik emotioneel
De maatschappij is slechts een toneel
Waar je alleen maar een rol speelt                        

Valentijn Jan Vangronsveld